ما اگر بخواهیم به توسعه عمومی کشور نگاه کنیم، مسأله اصلی توسعه مخصوص مناطق محروم و فعال کردن معادن در این مناطق است.
ما سعی میکنیم تا جایی که امکان دارد از نیروهای مناطق بومی استفاده کنیم ولی لازمه آن این است این افراد از حداقل دانش این صنعت بهرهمند باشند. به همین منظور برنامه تعامل با نیروهای محلی در رابطه با اشتغال در نظر گرفته شده است.
در همین راستا و برای آموزش افراد بومی، مجموعه ما مباحث آموزشی متفاوتی را مدنظر قرار داده؛ از آموزشهای خیلی ساده حتی برای اپراتورها، نیروهای تأمین و نگهداری و کارگرهای ساده از قبیل آموزش ابزارشناسی و بیسیک فنی که بتوانند قطعات را بشناسند، نقشهخوانی و آموزشهای کلی برق برای شناسایی قطعات و شناسایی حساسیتهای دستگاهها و قطعهشناسی و … تا تیم نت که وظیفه تأمین و نگهداری برعهده آنها است که برای این امر از قویترین و متخصصترین نت کشور استفاده شده که ساعتها آموزش در زمینه فعالیت آنها آماده شده که حداقل ۲ سال زمان برای گذراندن این دورهها و فراگیری کل موضوعات مورد نیاز است. در سال ۹۸ بخش عمدهای از این آموزشها شروع شده و ادامه دارد.
نگاه مجموعه به امور آموزشی نیروی انسانی بسیار بالا بوده و باتوجه به مسأله نظام مدیریت عملکردی را پایهگذاری کردیم که نظامی است که افراد میتوانند مهارت و توانمندیهای خودشان را ارائه و ارتقا بدهند که این دو عامل در کنار هم میتوانند به رشد نیروی انسانی بسیار کمک کند.
مجموعه راهبر فرآیند آریا با چشمانداز توسعه پایدار و توسعه ملی ایران در نظر دارد که تأمین نیروهای کاری خود برای مجموعههای بهرهبرداری و معادن خود از نیروهای بومی درون منطقهای صورت دهد. این موضوع به ۳ دلیل بنیادی وابسته است که بر این مبنا این الویتگذاری منافع بیشتری را برای تمامی ذینفعان علیالخصوص مردم منطقه و کشور در بر خواهد داشت، دلایلی بنیادی این تصمیم به شرح زیر است:
- الویتهای اشتغالی زمانی که با نیرویهای بومی صورت میپذیرد، هم در راستای مسئولیت اجتماعی و هم در راستای توسعه منطقه میتواند نقش بهسزایی را داشته باشد. این موضوع باعث سرازیری مالی در منطقه میگردد که خود موجب توسعه منطقهای میشود و علاوه بر توسعه فردی مردم منطقه باعث افزایش رفاه منطقهای نیز میگردد که در بند ششم مسئولیت اجتماعی به صراحت به توسعه محیط محل اقدامات اشاره شده است.
- هزینههای اجتماعی ناشی از کوچ و دعوت قومیتهای دیگر به مناطق باعث تخلیط فرهنگی شده و میتواند بافت سبک اجتماعی مناطق را تغییر داده و ارزشهای قومیتی و منطقهای را دستخوش تغییر سازد که در غالب موارد اثر اجتماعی آن شاید مطلوب نباشد و نتواند رشد لازم را صورت دهد.
- اشتغال نیروهای محلی باعث کاهش هزینههای پایهای در منطقه بدون توسعه زیرساختی مضاعف برای اسکان است که هم هزینههای استانی را کاهش میدهد و هم سبب رفاه بیشتر منطقه و علاقهمندی بیشتر مردم به حفظ و توسعه مجموعه صنعتی میشود.